اصل آزمایش:
یک نمونه در معرض سطح مشخصی از حرارت تابشی برای مدت زمان معینی قرار می گیرد. پس از قرار گرفتن در معرض، نمونه (تک لایه یا چند لایه) از نظر تغییرات بصری بررسی می شود. نمونه B در معرض سطح مشخصی از حرارت تابشی قرار می گیرد و زمان لازم برای افزایش دما به میزان 12 درجه سانتیگراد و 24 درجه سانتیگراد در کالریمتر ثبت می شود که می تواند به عنوان شاخص انتقال حرارت تابشی بیان شود.