ห้องเผาไหม้ทดสอบวิธีแหล่งความร้อนแบบแผ่รังสี EN ISO 9239

พารามิเตอร์หลัก
ฟลักซ์การแผ่รังสีวิกฤต CHF (kW/㎡): ค่าต่ำสุดของฟลักซ์การแผ่รังสี (CHF) ณ จุดที่เปลวไฟดับ หรือฟลักซ์การแผ่รังสี (HF-30) ณ ตำแหน่งที่ไกลที่สุดที่เปลวไฟลุกลามภายใน 30 นาที (เช่น ฟลักซ์การแผ่รังสีที่ระยะทางไกลที่สุดที่เปลวไฟลุกลามภายใน 30 นาที)
2. ฟลักซ์การแผ่รังสีที่สอดคล้องกับระยะทางที่ไกลที่สุดของการลุกลามของเปลวไฟบนตัวอย่าง ณ จุดเริ่มต้นของการทดสอบ HF-X (kW/㎡) เป็นเวลา X นาที
3. ระยะทางการลุกลามของเปลวไฟ: ระยะทางสูงสุดที่เปลวไฟต่อเนื่องสามารถเดินทางไปตามความยาวของตัวอย่างภายในระยะเวลาที่กำหนด

EN 11925-2: เพื่อกำหนดความสามารถในการติดไฟของผลิตภัณฑ์ก่อสร้างโดยการจุดไฟโดยตรงบนตัวอย่างที่วางในแนวตั้งด้วยเปลวไฟขนาดเล็กในกรณีที่ไม่มีการแผ่รังสีภายนอก

มาตรฐานการทดสอบเหล่านี้ใช้เพื่อประเมินลักษณะต่างๆ ของประสิทธิภาพการทนไฟของผลิตภัณฑ์ และให้ข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยต่างๆ เช่น การจุดติดไฟ การลุกลามของเปลวไฟ การเกิดควัน และการปลดปล่อยความร้อน ผลการทดสอบเหล่านี้ใช้เพื่อจำแนกประเภทผลิตภัณฑ์ตามประสิทธิภาพการทนไฟ ในขณะเดียวกันก็ช่วยให้นักออกแบบและผู้ผลิตพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ปลอดภัยและทนไฟได้มากขึ้น